Ovaj korpus radova pokušava da dotakne taj bezvremeni trenutak, tu smirenost, punoću i tišinu odmah posle kraja, a odatle i budućnost ne tako izgubljenu već iznova rođenu uz prisustvo organskih formi proisteklih iz prirode, onih bez svesti koje bili u stanju da prežive.
Kleman Bedel je francuski vizuelni umetnik rođen 1993. u Strazburu, Francuska. 2012. godine se upisuje na Ecole Nationale Superieure d’Art et de Design de Nanci gde se uglavnom bavi instalacijom i performansom. Nakon programa razmene na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu 2016. godine njegova pažnja se u potpunosti prebacuje na slikarstvo.
Po završetku master studija na ENSAD-u 2017. godine vraća se u Beograd gde je bio gostujući student na Fakultetu likovnih umetnosti i učestvovao na brojnim izložbama u Srbiji i Francuskoj.
Najznačajnije je imao samostalnu izložbu na kojoj je prikazao svoju prethodnu sliku, „Svetlucanje kroz stvarnost“ u KC Grad, Beograd, maja 2109. godine i učestvovao na Bijenalu „MULHOUSE 019“, la jeune creation dans l’Art Contemporain, u junu. 2019 .
Njegova poslednja samostalna izložba „S one strane mora“ predstavljena je u U10 ArtSpace-u u Beogradu juna 2021.
Nakon što je četiri godine živeo u Beogradu i bio deo umetničkih rezidencija, razvojnih projekata, u Lajpcigu, Nemačka (2019) i Istanbulu, Turska (2020), sada je smešten u Miluzu, Francuska.
Zimski dan /// Bez naziva x2
Ovaj projekat poziva gledaoca u drugačije stanje, mimo kontemplativnog, uključujući ga u dublju fazu našeg kolektivnog pasivnog sna koje čovečanstvo nije u stanju da kontroliše. Stvaranjem snovite prizme stvarnosti umetnik prikazuje realističan svet koji se kreće i dematerijalizuje na fantastičan i zbunjujući način tvoreći hibridne oblike i univerzume. Ovi elementi, područja ili biljke odabrani su zbog svoje simboličnosti ili otpornosti i koegzistiraju sa plastičnim otpadom. U mnogim pejzažima deponije su zamenile prirodu, poplavile površinu, progutale svet, postale nove planine. Ovo delo pokušava da dotakne taj bezvremenski trenutak, onu smirenost, obilnost i tišinu odmah nakon kraja, a nakon njega i ne tako izgubljenu budućnost iznova rođenu sa prisustvom organskih oblika izvedenih iz prirode, onih bez svesti koji su mogli da prežive.
